معنی ته پا - جستجوی لغت در جدول جو

اسبی که تناسب اعضاء و مفاصلش بغایت خوب باشد گویا به قالب ریخته اند. (آنندراج) (از غیاث اللغات) :
سخت سم نرم دم آگنده سرین پهن کفل
چرب مو خشک پی افروخته سر ریخته پا.
سنجر کاشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سرگرفته پایین

(سَ گِ رِ تَ)

دهی از دهستان رازان بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد. دارای 222 تن سکنه. آب آن از سراب سرگرفته. محصول آن غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری می باشد. صنایع دستی قالی و جاجیم بافی. مزرعۀ سیل باقر در این آبادی است. ساکنین از طایفۀ آروان هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

شکسته پا

(شِ کَ تَ / تِ)

شکسته پای. که پای او شکسته باشد. (ناظم الاطباء). که استخوان پای وی خرد شده یا شکاف و ترک برداشته باشد:
اندر چه اثیر اسیرند تا ابد
زآن جز شکسته پای گسسته رسن نیند.
خاقانی.
، ضعیف. ناتوان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شکسته پایی

(شِ کَ تَ / تِ)

حالت و صفت شکسته پای. پای شکسته داشتن. (یادداشت مؤلف) :
هرکه را این شکسته پایی داد
آن لطف کرد و مومیایی داد.
نظامی.
رجوع به شکسته پا شود

لغت نامه دهخدا

کوته پای

(تَهْ)

کوتاه پا. کوتاه پاچه. رجوع به کوتاه پا و کوتاه پاچه شود

لغت نامه دهخدا

کلاته پای گدار

(کَ تِ دِ)

دهی از دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد. محلی کوهستانی و معتدل است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران 9)

لغت نامه دهخدا

کلاته پائین ده

(کَ تِ گُ)

دهی است از دهستان تکاب بخش ریوش شهرستان کاشمر. محلی کوهستانی و معتدل است. سکنه 123 تن. آب آنجا از رودخانه تأمین می گردد و محصول آن غلات، میوه و شغل مردم زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کلاته پائین گدار

(کَ تِ)

دهی است از دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد. محلی کوهستانی و معتدل است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

تخته پاره

(تَ تَ / تِ رَ / رِ)

تخته های جداشده از کشتی شکسته و جز آن:
صحبت غنیمت است بهم چون رسیده ایم
تا کی دگر بهم رسد این تخته پاره ها.
صائب.
شکستگان ز حوادث غمی نمی دارند
که تخته پاره ز طوفان نمی کند پروا.
وحید.
خردی گزین که خردی زآفت مسلم است
کشتی چو بشکند چه زیان تخته پاره را.
وحید

لغت نامه دهخدا

تک پا

(تُ کِ)

در تداول عوام زمانی کوتاه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : یک تک پا رفتم بدیدن فلان. (یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

ته پر

(تَهْ پُ)

تفنگ و توپی که ته آن را باز کرده باروت و گلوله در وی گذارند. (ناظم الاطباء). مقابل سرپر. تفنگ که در آن فشنگ بکار برند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تفنگ شود

لغت نامه دهخدا

لته پاره

قطعه جامه کهنه: همه چیزها گویی لته پاره چندی اند بر روی دریای بیکران

فرهنگ لغت هوشیار

کوته پاچه

آنکه دارای پایی کوتاه است، کوتاه قد، نوعی گوزن دارای خالها درشت که شاخ وی شاخ شاخ است، خرگوش (با آنکه دست وی کوتاه است نه پای او)

فرهنگ لغت هوشیار